Histamine is een biogene amine die wordt gesynthetiseerd en opgeslagen in bepaalde cellen van het lichaam, waaronder mestcellen, basofielen en enterochromaffinecellen. Het is betrokken bij verschillende fysiologische processen zoals allergische reacties, ontstekingen en de regulatie van de maagzuursecretie.

Histamine is een biogene amine die van nature voorkomt in het menselijk lichaam en in verschillende voedingsmiddelen. Hier zijn enkele bronnen van histamine:

1. Voedingsmiddelen: histamine wordt gevormd tijdens de rijping, fermentatie en opslag van voedingsmiddelen zoals gerijpte kazen, gefermenteerde sojaproducten, zuurkool, augurken, vis (vooral tonijn, makreel, zalm en sardines), schaal- en schelpdieren en sommige vleessoorten.
2. Alcoholische dranken: rode wijn, bier en champagne bevatten vaak hoge niveaus van histamine, vooral als ze worden geproduceerd met behulp van een gistingsproces.
3. Medicijnen: bepaalde medicijnen zoals morfine, codeïne, antihistaminica, antidepressiva en spierverslappers kunnen de niveaus van histamine in het lichaam verhogen.
4. Allergenen: histamine is een van de belangrijkste stoffen die vrijkomen tijdens een allergische reactie en kan worden gevonden in pollen, huisstofmijt, insectengif en dierenhuidschilfers.
5. Lichaamseigen processen: histamine wordt geproduceerd en vrijgegeven door bepaalde cellen in het lichaam als reactie op letsel, ontsteking of infectie. Histamine speelt ook een belangrijke rol bij de regulatie van de maagzuurproductie en het immuunsysteem.

Wanneer histamine vrijkomt

Veroorzaakt het verwijding van bloedvaten, verhoogde vasculaire permeabiliteit en samentrekking van gladde spieren. Deze effecten kunnen leiden tot symptomen zoals jeuk, roodheid, zwelling en verhoogde slijmproductie. Histamine fungeert ook als neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel, waar het betrokken is bij het reguleren van verschillende functies zoals waakzaamheid en eetlust.

Histamine is ook betrokken bij verschillende pathologische aandoeningen zoals allergische reacties, astma en maagzweerziekte.

Histamine komt van nature voor in bepaalde voedingsmiddelen en kan ook worden gevormd als gevolg van voedselbereiding, fermentatie of opslag. Sommige mensen zijn gevoelig voor histamine en kunnen symptomen ervaren als ze voedingsmiddelen eten die rijk zijn aan histamine of die de afgifte van histamine bevorderen.

Voedingsmiddelen die van nature rijk zijn aan histamine zijn onder andere:

• Gerijpte kazen zoals Parmezaanse kaas, blauwe kaas, cheddar, enz.
• Vis zoals tonijn, makreel, sardines, ansjovis, enz.
• Vlees zoals gerookt vlees, worstjes, spek, enz.
• Gefermenteerde voedingsmiddelen zoals zuurkool, kimchi, sojasaus, tempeh, enz.
• Alcoholische dranken zoals rode wijn, bier, champagne, enz.

Andere voedingsmiddelen kunnen de afgifte van histamine bevorderen of de activiteit van het enzym diamine-oxidase (DAO), dat histamine afbreekt, verminderen. Deze voedingsmiddelen omvatten:

• Voedingsmiddelen die rijk zijn aan eiwitten, zoals vlees, vis, eieren en zuivelproducten
• Citrusvruchten zoals sinaasappels, citroenen, limoenen, enz.
• Aardbeien, frambozen, ananas en andere fruitsoorten
• Tomaten en tomatenproducten
• Noten zoals cashewnoten, walnoten, enz.

Als u denkt dat u gevoelig bent voor histamine, kan het beperken van de inname van deze voedingsmiddelen helpen om symptomen te verminderen.

Histamine en endorfine verstoring

Histamine en endorfine zijn twee verschillende stoffen die verschillende rollen hebben in het lichaam en die elkaar niet rechtstreeks beïnvloeden. Histamine is een stof die betrokken is bij allergische reacties, ontstekingen en de regulatie van de maagzuursecretie, terwijl endorfine een lichaamseigen pijnstiller is die ook geassocieerd wordt met het gevoel van geluk en welzijn.

Er zijn echter wel enkele aandoeningen waarbij histamine- en endorfineverstoringen een rol spelen. Zo kan bijvoorbeeld een overmatige afgifte van histamine leiden tot symptomen van histamine-intolerantie, zoals hoofdpijn, huiduitslag, diarree en misselijkheid. Een verstoorde endorfineproductie of -signalering kan daarentegen geassocieerd worden met verschillende psychische aandoeningen, zoals depressie en verslaving.

Er zijn enkele aanwijzingen dat histamine en endorfine elkaar indirect kunnen beïnvloeden via de immuunrespons en ontstekingsprocessen. Zo kan histamine bijvoorbeeld de afgifte van endorfine door immuuncellen stimuleren, terwijl endorfine op zijn beurt ontstekingsprocessen kan remmen en daardoor de afgifte van histamine kan verminderen. Echter, meer onderzoek is nodig om deze interacties beter te begrijpen.

Histamine en schildklier

Er zijn enkele aanwijzingen dat histamine en de schildklier met elkaar in verband kunnen staan, maar het precieze mechanisme is nog niet volledig opgehelderd. Histamine is betrokken bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van de immuunrespons en ontstekingsprocessen. Dit kan indirect invloed hebben op de schildklierfunctie, aangezien de schildklier wordt beïnvloed door de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Een verstoorde immuunrespons kan bijvoorbeeld leiden tot auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem de eigen weefsels aanvalt. Een bekend voorbeeld hiervan is de auto-immuunziekte Hashimoto’s thyreoïditis, waarbij het immuunsysteem de schildklier aanvalt en beschadigt. Er zijn enkele studies die suggereren dat histamine de immuunrespons kan moduleren en mogelijk een rol kan spelen bij auto-immuunziekten.

Daarnaast is histamine betrokken bij de regulatie van de maagzuursecretie, wat indirect de schildklierfunctie kan beïnvloeden. Een te hoge maagzuursecretie kan leiden tot een verhoogde opname van jodium, wat een belangrijk element is voor de productie van schildklierhormonen.

Kruisallergie

Kruisallergie verwijst naar een situatie waarin het immuunsysteem reageert op een bepaalde stof, zoals een eiwit, in een voedingsmiddel of een ander allergeen, en vervolgens ook reageert op een vergelijkbare stof in een ander voedingsmiddel of allergeen. Dit kan leiden tot vergelijkbare allergische symptomen, zoals jeuk, huiduitslag, benauwdheid, buikpijn, diarree en braken.

Een voorbeeld van een kruisallergie is bijvoorbeeld de allergische reactie die sommige mensen hebben op appels, peren en andere fruitsoorten als ze ook allergisch zijn voor berkenpollen. Dit wordt ook wel het ‘oraal allergie syndroom’ genoemd. Mensen met deze allergie kunnen symptomen ervaren zoals jeuk en zwelling in de mond en keel, en soms ook buikpijn en diarree.

Andere voorbeelden van kruisallergieën zijn onder meer:

• Mensen met een allergie voor latex kunnen ook allergisch reageren op bepaalde voedingsmiddelen, zoals bananen, avocado’s, kiwi’s en kastanjes.
• Mensen met een allergie voor ambrosia pollen kunnen ook allergisch reageren op bepaalde groenten en kruiden, zoals selderij, wortelen en peterselie.
• Mensen met een allergie voor pinda’s kunnen ook allergisch reageren op bepaalde peulvruchten, zoals soja en linzen.

Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle mensen met een allergie voor een bepaald allergeen ook automatisch een kruisallergie hebben voor vergelijkbare stoffen in andere voedingsmiddelen of allergenen. Het is belangrijk om bij een allergie altijd de specifieke triggers en symptomen te bespreken met een medisch professional en advies te vragen over eventuele kruisallergieën.

Histamine en vruchtbaarheid

Er is enig bewijs dat histamine betrokken kan zijn bij de regulatie van de vruchtbaarheid, maar het verband tussen histamine en vruchtbaarheid is nog niet volledig begrepen. Histamine is een stof die van nature in ons lichaam voorkomt en betrokken is bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Een verstoorde immuunrespons kan bijvoorbeeld leiden tot ontstekingen in de geslachtsorganen, wat de vruchtbaarheid kan beïnvloeden. Er zijn enkele studies die suggereren dat histamine de immuunrespons kan moduleren en mogelijk een rol kan spelen bij de regulatie van de vruchtbaarheid.

Een studie uit 2012 toonde bijvoorbeeld aan dat histamine de ovulatie bij muizen kan bevorderen door de afgifte van luteïniserend hormoon (LH) te stimuleren. LH is een hormoon dat betrokken is bij de regulatie van de menstruatiecyclus en de ovulatie.

Er zijn ook aanwijzingen dat histamine betrokken kan zijn bij de implantatie van de eicel en de ontwikkeling van de placenta. Een studie uit 2016 toonde aan dat histamine de ontwikkeling van de placenta bij muizen kan bevorderen door de bloedtoevoer naar de placenta te stimuleren.

Histamine en depressie

Histamine is een neurotransmitter die betrokken is bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van de slaap-waakcyclus, de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Een verstoorde slaap-waakcyclus en een verhoogde immuunrespons zijn bekende risicofactoren voor de ontwikkeling van depressie. Er zijn aanwijzingen dat een verhoogd histaminegehalte kan leiden tot een verstoorde slaap-waakcyclus en een verhoogde immuunrespons.

Een studie uit 2011 suggereerde bijvoorbeeld dat een verhoogd histaminegehalte kan bijdragen aan de ontwikkeling van slaapstoornissen en depressie. Een andere studie uit 2017 suggereerde dat een verhoogd histaminegehalte kan bijdragen aan de ontwikkeling van ontstekingsprocessen die geassocieerd worden met depressie.

Er zijn ook aanwijzingen dat antihistaminica, geneesmiddelen die de werking van histamine blokkeren, kunnen helpen bij de behandeling van depressie. Een studie uit 2013 toonde bijvoorbeeld aan dat het antihistaminicum doxepine effectief was bij de behandeling van depressie bij patiënten die niet reageerden op andere antidepressiva.

Histamine en overgewicht

Er is enig bewijs dat histamine betrokken kan zijn bij de regulatie van het lichaamsgewicht, maar het verband tussen histamine en overgewicht is nog niet volledig begrepen. Histamine is een stof die van nature in ons lichaam voorkomt en betrokken is bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Een verstoorde immuunrespons en chronische ontstekingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot insulineresistentie en veranderingen in de stofwisseling, wat kan bijdragen aan de ontwikkeling van overgewicht en obesitas. Er zijn enkele studies die suggereren dat histamine de immuunrespons kan moduleren en mogelijk een rol kan spelen bij de regulatie van de stofwisseling en het lichaamsgewicht.

Een studie uit 2014 toonde bijvoorbeeld aan dat histamine de insulinegevoeligheid kan verbeteren en de stofwisseling kan bevorderen bij muizen met diabetes. Een andere studie uit 2017 suggereerde dat een verhoogd histaminegehalte kan bijdragen aan de ontwikkeling van insulineresistentie en obesitas.

Er zijn ook aanwijzingen dat antihistaminica, geneesmiddelen die de werking van histamine blokkeren, kunnen bijdragen aan gewichtstoename. Een studie uit 2019 suggereerde bijvoorbeeld dat langdurig gebruik van antihistaminica kan bijdragen aan de ontwikkeling van obesitas bij kinderen.

Histamine en Menopauze

Er is enig bewijs dat histamine een rol kan spelen bij de symptomen die worden ervaren tijdens de menopauze, maar het verband tussen histamine en de menopauze is nog niet volledig begrepen. Histamine is een stof die van nature in ons lichaam voorkomt en betrokken is bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van de slaap-waakcyclus, de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Tijdens de menopauze kunnen vrouwen verschillende symptomen ervaren, zoals opvliegers, nachtelijk zweten, slaapproblemen en stemmingswisselingen. Deze symptomen worden veroorzaakt door veranderingen in de hormoonspiegels, met name een afname van oestrogeen. Er zijn aanwijzingen dat histamine betrokken kan zijn bij de regulatie van de hormonen die tijdens de menopauze veranderen.

Een studie uit 2014 suggereerde bijvoorbeeld dat histamine kan bijdragen aan de regulatie van de hormoonspiegels tijdens de menopauze en de symptomen kan verminderen. Een andere studie uit 2016 toonde aan dat een verminderde activiteit van het enzym diamine oxidase (DAO), dat verantwoordelijk is voor de afbraak van histamine in ons lichaam, kan bijdragen aan de ontwikkeling van opvliegers en andere symptomen die tijdens de menopauze worden ervaren.

Er zijn ook aanwijzingen dat antihistaminica, geneesmiddelen die de werking van histamine blokkeren, kunnen helpen bij de behandeling van symptomen die tijdens de menopauze worden ervaren. Een studie uit 2018 toonde bijvoorbeeld aan dat een antihistaminicum genaamd cetirizine effectief was bij de behandeling van opvliegers bij vrouwen in de menopauze.

Histamine en ADHD

ADHD is een neurologische stoornis die wordt gekenmerkt door problemen met aandacht, hyperactiviteit en impulsiviteit. Er zijn aanwijzingen dat een verstoorde immuunrespons en chronische ontstekingen betrokken kunnen zijn bij de ontwikkeling van ADHD. Histamine kan hierbij een rol spelen omdat het betrokken is bij de regulatie van de immuunrespons en ontstekingsprocessen.

Een studie uit 2010 toonde bijvoorbeeld aan dat kinderen met ADHD verhoogde niveaus van histamine in hun bloed hadden in vergelijking met gezonde kinderen. Een andere studie uit 2014 suggereerde dat verhoogde histamineniveaus kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van ADHD-symptomen bij ratten.

Er zijn ook aanwijzingen dat geneesmiddelen die de werking van histamine blokkeren, zoals antihistaminica, kunnen helpen bij de behandeling van ADHD-symptomen. Een studie uit 2014 toonde bijvoorbeeld aan dat een antihistaminicum genaamd clemastine effectief was bij het verbeteren van de aandacht en impulscontrole bij volwassenen met ADHD.

Meer onderzoek is echter nodig om het verband tussen histamine en ADHD beter te begrijpen en om te bepalen of antihistaminica veilig en effectief zijn als behandeling voor ADHD. Het is belangrijk om te onthouden dat ADHD een complexe stoornis is die wordt beïnvloed door verschillende factoren en dat histamine slechts een van de vele factoren is die hierbij een rol kunnen spelen.

Histamine en Acné

cne is een veelvoorkomende huidaandoening die wordt gekenmerkt door ontstekingen en verstopte poriën. Verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van acne, waaronder hormonale veranderingen, bacteriële infecties, stress en voeding.

Histamine is een stof die van nature in ons lichaam voorkomt en betrokken is bij verschillende fysiologische processen, waaronder de regulatie van ontstekingsprocessen en de immuunrespons. Er is aangetoond dat histamine de afgifte van ontstekingsmediatoren kan stimuleren en de vasodilatatie kan bevorderen, wat kan leiden tot roodheid en ontsteking in de huid.

Een studie uit 2018 suggereerde dat histamine betrokken kan zijn bij de ontwikkeling van acne door de talgproductie te stimuleren en de celgroei en -differentiatie in de huid te beïnvloeden. De studie toonde aan dat huidcellen van patiënten met acne hogere niveaus van histamine-receptor 1 en 2 expressie hadden dan de huidcellen van gezonde controles.

Histamine en Eczeem

Bij eczeem kunnen histaminereceptoren in de huid worden gestimuleerd, wat kan leiden tot jeuk, roodheid en ontsteking. Een studie uit 2011 toonde aan dat patiënten met eczeem hogere niveaus van histamine in hun bloed hadden dan gezonde controlepersonen. Een andere studie uit 2019 suggereerde dat histamine betrokken kan zijn bij de ontwikkeling van de huidbarrière van de huid en kan bijdragen aan de ontwikkeling van eczeem.

Behandelingen gericht op het verminderen van histamine kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen van eczeem. Antihistaminica worden vaak voorgeschreven om de vrijgave van histamine te blokkeren en kunnen helpen bij het verminderen van jeuk en roodheid. Andere behandelingen voor eczeem zijn onder meer topische steroïden, moisturizers, en immunosuppressiva.

Verlagen van Histamine

Als je denkt dat je te veel histamine binnenkrijgt of een histamine-intolerantie hebt, zijn er verschillende stappen die je kunt nemen om je histamineniveau te verlagen:

1. Vermijd voedingsmiddelen met een hoog histaminegehalte: Voedingsmiddelen zoals gerookt vlees, kaas, gefermenteerde voedingsmiddelen, noten, chocolade en alcohol bevatten vaak hoge niveaus van histamine en kunnen symptomen verergeren. Het verminderen van de inname van deze voedingsmiddelen kan helpen om de histamineniveaus te verlagen.
2. Vermijd voedingsmiddelen die histaminevrijmakers bevatten: Sommige voedingsmiddelen, zoals citrusvruchten, tomaten, aardbeien en ananas, bevatten stoffen die de afgifte van histamine uit cellen stimuleren. Het vermijden van deze voedingsmiddelen kan helpen om de histamineniveaus te verlagen.
3. Eet vers voedsel: Verse voedingsmiddelen, zoals vers vlees, vis, groenten en fruit, bevatten doorgaans minder histamine dan oudere, verwerkte of gefermenteerde voedingsmiddelen. Het kiezen van vers voedsel kan helpen om de inname van histamine te verminderen.
4. Vermijd stress: Stress kan de afgifte van histamine uit cellen stimuleren en symptomen verergeren. Het vermijden van stress en het beoefenen van ontspanningstechnieken, zoals meditatie of yoga, kan helpen om de histamineniveaus te verlagen.
5. Overweeg supplementen: Er zijn verschillende supplementen die kunnen helpen om de histamineniveaus te verlagen, waaronder vitamine C, vitamine B6, quercetine en DAO-enzymen. Het is echter belangrijk om met een arts te praten voordat je supplementen inneemt om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn en geen interacties hebben met andere medicijnen of supplementen die je gebruikt.

Het verlagen van de histamineniveaus kan helpen om de symptomen van histamine-intolerantie te verminderen. Het is echter belangrijk om met een deskundige te praten voordat je belangrijke veranderingen in je dieet of levensstijl aanbrengt en om ervoor te zorgen dat je de juiste diagnose en behandeling krijgt voor eventuele onderliggende aandoeningen.

Bron: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21277530/